Outrunners on the Genesis is een van die racers die gewoon snel aanvoelen - alsof je nauwelijks controle houdt terwijl het landschap voorbij vervaagt. Zodra je je auto kiest (ik ging altijd met de rode cabriolet, geen idee waarom), word je in deze wilde, kleurrijke nummers gegooid-kachels, neon verlichte steden, zelfs enkele rare woestijncanyons die rechtstreeks uit een actiefilm uit de jaren 80 kijken.

De muziek slaat ook. Die baslijn trapt in het tweede dat je op het gas raakt, en plotseling zwaait je voorbij het verkeer alsof het persoonlijk is. Het heeft die klassieke arcade -sfeer waar je het niet over denkt - gewoon ontwijken, drijven en proberen niet uit te draaien wanneer een eikel je afsneemt.

Eerlijk gezegd is de helft van het plezier om te zien hoe lang je je leiding kunt houden voordat de AI wat onzin trekt. Houd nog steeds stand als je van die old-school, pedaal-naar-de-metal chaos houdt.