Ooit een raar, charmant klein NES -spel tegengekomen dat voelt alsof het alleen voor anime en manga nerds is gemaakt? Otaku geen seiza is precies dat - een eigenzinnige jrpg waar je speelt als een otaku meegebracht naar een sterrenstelsel vol met referenties, parodiekarakters en binnen grappen. De Pixel Art heeft die klassieke anime-sfeer uit de late 80, en de gevechten zijn eenvoudig maar leuk, met enkele onverwachte wendingen (zoals het werven van vijanden door hen te overtuigen dat je een grotere fan bent dan ze zijn).

Eerste tien minuten? Je noemt je held (ik ging met 'mangaking', geen spijt), rommelen door een dialoog over obscure series en wordt vervolgens in turn-based gevechten tegen sentai-schurken en catgirls gegooid. De vertaling is een beetje ruw-typisch voor een oude release van Japan-maar dat draagt bijna bij aan de charme. Als je ooit zou willen ruzie maken over mecha tropen mid-battle, is dit jouw spel.

Het is kort, raar en absoluut niet voor iedereen, maar er is iets vertederends aan de niet-apologetische niche-heid. Zoals het opgraven van een verloren anime -conventie -flyer uit 1989.