Oriental Blue: Ao No Tengai is een van die GBA RPG's die vroeger onder de radar vloog, maar man, het heeft deze rare charme. Je begint te kiezen tussen twee hoofdrolspelers-een rondzwervende zwaardvechter of dit slordige jongen-en meteen gooit het spel je in deze weelderige, Oost-Aziatisch geïnspireerde wereld die veel groter aanvoelt dan het zou moeten op een kleine cartridge.

De pixelkunst is prachtig, alle warme sinaasappels en diepe blues, en de gevechten hebben deze nette draai waar je elementaire geesten kunt mixen en matchen om je aanvallen aan te passen. Ik herinner me dat ik veel te lang vast kwam te zitten om erachter te komen welke geestcombo's het beste werkten tegen bepaalde vijanden (hint: slaap niet op water + wind).

Wat me echt verslaafd was, was hoe je keuzes er echt toe doen-naaste missies kunnen veranderen, afhankelijk van met wie je het eerst praat, en sommige steden laten je niet binnen als je bepaalde verhaalbeslissingen hebt genomen. Het heeft die old-school RPG-sleur, maar met genoeg kleine verrassingen om te voorkomen dat het oud is. Als je van JRPG's met een 16-bits tijdperk met vertakkende paden houdt, is dit een verborgen juweeltje die het waard is om op te graven.