Operatie Wolf op het Sega Master System is een van die arcade -poorten die op de een of andere manier intenser aanvoelt als je thuis zit - waarschijnlijk omdat je niet wordt afgeleid door de gigantische plastic UZI -controller. Je begint met het schieten door jungles en militaire bases, maait vijanden voordat ze zelfs kunnen reageren, maar word niet eigenwijs. Zodra je herlaadt, duikt er een man met een raketwerper uit het niets op.

Het is eenvoudig - punt, schieten, niet sterven - maar de snelheid helpt snel op. In de derde fase probeer je verwoed parachutisten af te pakken terwijl je granaten ontwijkt, en plotseling voelt die onbeperkte munitie niet als zo'n cheat. De graphics zijn dik, de geluidseffecten zijn glorieus luid, en ja, je zult waarschijnlijk doorbranden als een gek. Toch is er iets bevredigend aan het eindelijk spijkeren van die perfecte run waarbij je alle gijzelaars redt zonder een hit te nemen.

Als je een zwak hebt voor old-school lichte pistoolspellen (of gewoon wilt zien waar moderne shooters hun wortels hebben gekregen), is dit een ontploffing-letterlijk.