Olympische zomerspelen op het Genesis is een van die klassieke sportcompilaties die op de een of andere manier hardlopen en springen veel intenser maken dan zou moeten. Je krijgt alle gebruikelijke gebeurtenissen-100m dashboard, verspringen, speer-maar het echte plezier komt van de belachelijke monteurs knopen. Ooit geprobeerd de controller snel genoeg te hameren om je pixelated sprinter niet op de faceplant te maken? Ja, het is moeilijker dan het lijkt.

De graphics zijn pure Sega uit de jaren 90, met dikke sprites en een raar pakkende soundtrack die vastloopt in je hoofd. Sommige gebeurtenissen, zoals gewichtheffen, voelen zich bijna gebroken op een manier die hen raar verslavend maakt. En de modus met twee spelers? Absolute chaos, vooral als je allebei knoppen zoals maniaks stampen om te zien wie een speer verder kan gooien.

Het is niet de diepste sportsim, maar het heeft die Arcadey -charme waar verliezen bijna net zo leuk is als winnen.