Als je ooit feodaal Japan wilde spelen als een gigantisch schaakbord waar de stukken je af en toe verraden, is Nobunaga no yabou - Bushou fuuunroku is je spel. Het is een van die old-school Sega Genesis-strategietitels waarbij je de helft van je tijd besteedt aan het beheren van rijstvoorraden en de andere helft nerveus naar je zogenaamde bondgenoten.

Je begint met het kiezen van een krijgsheer - Oda Nobunaga Als je de klassieke krachtfantasie wilt, iemand die obscuur is als je van pijn geniet - en dan draait het allemaal om schuifelende troepen tussen kastelen, omkopen van rivaliserende clans en het bidden van je beste generaal niet willekeurig defect. De politiek voelt verrassend diep aan voor een 16-bits spel; Een verkeerde zet en uw zorgvuldig geplande invasie verandert in een driewegbloedbad.

Wat me echt bijhoudt, is hoe langzaam en opzettelijk alles is. Dit is geen flitsende RTS - het lijkt meer op een bordspel waar elke beslissing blijft hangen. Uw oogst verpesten? Veel succes met een leger. Vertrouw op de verkeerde daimyo? Geniet ervan om in het midden van de rug te worden gestoken. Het is brutaal, maar op die bevredigende manier waar je het meteen opnieuw wilt proberen.

Verwacht gewoon geen moderne gemakken. De menu's zijn dicht, de handleiding is in feite vereist om te lezen en de AI zal absoluut uw fouten exploiteren. Maar als je geduld hebt, is het een raar absorberend stukje geschiedenis.