Nintama Eawase is een van die Game Boy -edelstenen die in het begin eenvoudig aanvoelt - gewoon bijpassende Hiragana -kaarten - maar wordt verrassend intens wanneer de timer begint. De kunst heeft die klassieke Japanse charme uit de jaren 90, met kleine details zoals de manier waarop de kaarten omdraaien of de kleine animaties wanneer je een match krijgt.

In het begin dacht ik dat het een briesje zou zijn, maar probeerde te onthouden waar de あ of か kaarten zijn terwijl de seconden aftikken? Veel moeilijker dan het klinkt. En er is iets vreemds bevredigend aan de manier waarop het spel versnelt als je paren wist - het haalt je in een ritme, dan ben je plotseling klauteren. Als je ooit die old-school bijpassende games hebt gespeeld, maar iets met een beetje meer persoonlijkheid wilde, heeft dit het.

Ook pro -tip: begin traag. De vroege rondes voelen gemakkelijk aan, maar dat is gewoon de game die je in vals vertrouwen boeten.