Het wereldkampioenschapsraces van Nigel Mansell is een van die old-school Sega Genesis-racers die op de een of andere manier het gevoel van Formule 1 nagelt zonder overdreven ingewikkeld te zijn. De tracks zijn strak, de auto's glijden net genoeg om je op je tenen te houden, en ja - je gaat uit als je hoeken als een maniak neemt. Het cockpit -uitzicht is verrassend fatsoenlijk voor zijn tijd, hoewel ik meestal vasthield aan de overheadcam om te voorkomen dat ik om de vijf seconden in barrières inslaat.

Het heeft die vroege charme uit de jaren 90 - gepixeerde menigten, dikke motorgeluiden en het gezicht van Mansell overal gepleisterd. Niet de diepste racer die er is, maar het is solide voor een snelle explosie van nostalgie. Verwacht gewoon geen gran turismo-level realisme.