Oké, dus de behoefte aan snelheid undercover op het Genesis is eigenlijk wat er gebeurt als je de arcadey chaos van vroege NFS neemt en het in 16-bit vorm propt. Het eerste wat je opmerkt? De auto's behandelen alsof ze op ijs zijn - op een rare leuke manier. Je zult door beurten vissen, het verkeer nauwelijks ontwijken en op de een of andere manier nog steeds een straatraceslegende voelen.

Het heeft die klassieke undercover -agent -sfeer - blader voorbij snelheidsvallen, ontstoken rivalen in deze hilarisch dramatische achtervolgingen. Graphics zijn blocky maar charmant, vooral wanneer u 's nachts door verkeer doorbrengt met de politie die rood flitst in uw achteruitzicht. Ik ga niet liegen, de soundtrack is ook een banger, alle piepende gitaren en synth beats die op de een of andere manier in een lantaarnpaal cool maken.

Als je nostalgie hebt voor dat tijdperk van racegames waarbij realisme een achterbank nam naar puur, chaotisch plezier, is dit een solide tijdcapsule. Verwacht gewoon geen Gran Turismo.