Man, NCAA Final Four Basketball op SNES neemt me terug. De pixelateerde spelers bewegen met die klassieke sportspel uit de jaren 90 - Kinda stijf, maar raar bevredigend zodra je de timing hebt verlaagd. Je kiest je universiteitsteam (ga tar heels), en plotseling ben je in deze dikke, kleurrijke arena met een menigte die eruit ziet alsof ze gemaakt zijn van LEGO -bakstenen.

In het begin voelen de bedieningselementen een beetje onhandig aan-het verspreiden is niet zo soepel als moderne games, en steeg-open zijn eigenlijk een gok. Maar na een paar minuten begin je die drie-pointers te spijkeren met dat bevredigende * swish * geluid, en de nostalgie raakt hard. De AI is niet bepaald geniaal-je centrum zal er soms gewoon staan alsof hij vergeten is waarom hij op het veld is-maar de snelle pauzes en laatste seconden schoten krijgen nog steeds je hart te racen.

Het is niet de diepste basketbalsim, maar het heeft die ouderwetse charme waar elke dunk aanvoelt als een groot probleem. Als je een SNES hebt die rondslingert, stoff deze dan af voor deze.