Mystic Quest (of Final Fantasy Adventure, afhankelijk van waar je vandaan komt) is een van die rare kleine game -juweeltjes die aanvoelt als een mashup van Zelda en vroege Final Fantasy. Je hebt zwaarden, magie en een verrassend fatsoenlijk verhaal voor een draagbare game uit 1991. Het eenvoudige maar bevredigende gevechten van het gevecht - gewoon genoeg gewicht aan je schommels om het vlezig te laten voelen zonder onhandig te zijn.

Op het eerste gezicht ziet het eruit als een basis top-down avontuur, maar er is hier een stiekeme diepte. Je hakt gras voor verborgen items, struikelt in kerkers die eigenlijk een beetje denken vereisen, en rijd op een gegeven moment zelfs op een rare springende cactus. De muziek is ook veel beter dan het recht heeft om te zijn - Catchy Chiptune -tracks die in je hoofd blijven hangen.

Het is ruw aan de randen (hallo, incidentele vertraging), maar er is charme in hoe ambitieus het was voor zijn tijd. Als je je ooit hebt afgevraagd waar de Mana -serie is begonnen, is dit het.