Monopoly on Game Boy is precies hoe het klinkt-klassieke eigendomshogelijke chaos, maar zakformaat. De Japanse versie houdt hetzelfde meedogenloze kapitalisme dat we allemaal kennen, alleen met Yen in plaats van dollars. Het heeft die raar bevredigende Game Boy Chiptune -versie van het themalied en de AI -tegenstanders? Verrassend moordend. Het ene moment koop je de spoorwegen terloops, het is de volgende minuut dat je alles beledigt om faillissement te voorkomen, omdat de computer een gelukkige dubbel rolde.

Het mist enkele van de Wilder House -regels uit latere versies, maar eerlijk gezegd, dat hoort bij de charme - pure, ongefilterde monopolie met alle kleine wrok intact. Draai gewoon niet de tafel om als je op iemands hotel-packed Ginza District belandt. De game boy kan dat soort woede niet aan.