Metal Masters on Game Boy is een van die old-school jagers die op de een of andere manier tegelijkertijd onhandig en bevredigend aanvoelt. Je kiest uit deze vlezige, pixelateerde krijgers - sommige met zwaarden, anderen met rare energie -aanvallen - en begint gewoon knoppen te hameren totdat je erachter komt wie echt voor jou werkt. (Ik bleef bij de Samurai -man omdat zijn schuine beweging belachelijk bereik had.)

De AI rommelt ook niet rond. Na een paar eenvoudige opwarmingsgevechten, word je plotseling verwoest door een aantal teleporterende ninja die steeds opnieuw dezelfde combinatie spammen. Maar dat is de charme - het heeft dat klassieke arcade -gevoel waar verliezen je alleen maar harder laat puree "doorgaan". De muziek is allemaal knapperige synth beats, en de speciale bewegingen nemen eigenlijk timing in plaats van alleen maar goedkope spambare trucs te zijn. Het is geen Street Fighter, maar het heeft zijn eigen rare aantrekkingskracht als je van retro -vechters houdt.

Ook schreeuwt de omroeper "Metal Masters!" Wanneer je het opstart, wordt nooit oud.