Metal Gear 2 op NES is waar stealth -games serieus slim werden. Je speelt als solide slang - ja, die solide slang - die door vijandelijke bases wordt verdeeld, bewakers wordt vermeden en probeert geen alarmen te laten afzetten. Het gaat niet alleen om het verbergen in schaduwen; Je moet nadenken, zoals uitzoeken welke deuren je moet openen of wanneer je onder lasers moet kruipen (spoiler: kruipen is je beste vriend).

De niveaus zijn strak, bijna puzzelachtig-op elkaar en je hebt een kamer vol soldaten op je staart. En laat me niet eens beginnen met de bazen. Sommigen van hen voelen zich onmogelijk totdat je je realiseert dat er altijd een truc is, zoals wachten op die ene fractie van een seconde om toe te slaan. Het verhaal is ook verrassend diep voor een 8-bits spel, met wendingen die daadwerkelijk standhouden.

Als je alleen de latere Metal Gear Games hebt gespeeld, is dit een reis - je kunt zien waar alle sluipende, codec -oproepen en rare humor zijn begonnen. Verwacht gewoon geen chique afbeeldingen; De spanning zit allemaal in de gameplay. Houd nog steeds stand als je van retro -uitdagingen houdt.