Maus Die is een van die Game Boy -games die er eenvoudig uitziet totdat je het daadwerkelijk speelt. Je regelt deze kleine muis (of misschien is het een rat? Eerlijk gezegd, de pixels zijn zo dik dat het moeilijk te zeggen is) door deze doolhofachtige niveaus vol met vallen en vijanden die uit het niets lijken te komen. Eerst dacht ik dat het gewoon weer een Pac-Man-kloon was, maar er is iets vreemds bevredigend aan het uitzoeken van de timing om die draaiende messen te ontwijken.

De bedieningselementen duren even om eraan te wennen - uw personage glijdt een beetje na het stoppen, waardoor ik vaker gedood is dan ik wil toegeven. Maar zodra het klikt, begint u kleine snelkoppelingen en patronen in de niveaus op te merken. Sommige fasen voelen onmogelijk totdat je je realiseert dat er een stiekem pad is verborgen achter een nepwand of zoiets.

Het heeft zeker die old-school "gooi je game boy over de kamer" moeilijk, maar op een manier waardoor je nog maar één keer wilt proberen. De muziek is dit repetitieve chiptune -nummer dat op de een of andere manier nooit vervelend wordt. Als je van retro -games houdt die je hand niet vasthouden, is deze de moeite waard om op te graven.