Mario's Keytastrophe is een van die rare kleine SNES -edelstenen die nooit een goede release hebben gekregen - het is een romhack, maar een verrassend gepolijste. Je begint in een bekend paddenstoelkoninkrijk, behalve dat alles gewoon ... uit is. Deuren zijn vergrendeld, sleutels zijn verspreid op bizarre plaatsen, en de helft van de tijd weet je niet zeker of je een puzzel oplost of het spel per ongeluk breken.

De bedieningselementen voelen als klassiek Mario, maar het niveauontwerp doet je stoppen en denken. Op een gegeven moment heb ik veel te lang geprobeerd om erachter te komen of ik een willekeurig blok moest op de grond pond of op een verborgen sleutel moest jagen. Blijkt dat het antwoord beide was. Het is janky op dat charmante "90s fan -project" manier, maar als je van Oddball -platformers houdt, heeft het deze rare aantrekkingskracht.

Ook de muziek? Op de een of andere manier zowel nostalgisch als tegelijkertijd helemaal verkeerd. Je herkent de deuntjes, maar ze zijn enigszins vervormd, alsof iemand de cartridge te lang in de zon heeft achtergelaten.