Dus, Mario de archeoloog deel 2 - ja, het is een van die obscure SNES -edelstenen die het nooit groot hebben gemaakt buiten Japan. Je speelt als Mario, maar in plaats van op Goombas te springen, graaf je oude ruïnes op, het oplossen van tegelmatching puzzels en het ontwijken van vallen zoals een soort loodgieter-in-indiana Jones. De Pixel Art is verrassend gedetailleerd voor een SNES -spel, met weinig hiërogliefen en afbrokkelende tempelwanden overal.

In het begin dacht ik dat het gewoon weer een puzzelspel was, maar er is een rare charme - alsof Mario eigenlijk opgewonden wordt als je artefacten ontdekt, met zijn armen rondzwaait alsof hij net de verloren stad van goud vond. De muziek heeft ook die klassieke SNES -sfeer, allemaal veerkrachtig en avontuurlijk. Sommige van de latere niveaus worden echter brutaal - veel geluk met het uitzoeken van de rechter tegelcombo's voordat de timer opraakt.

Als je van retro -dingen houdt of Mario gewoon in een compleet andere rol wilt zien, is het een nette kleine tijdcapsule (bedoelde woordspeling).