Luigi krijgt eindelijk zijn moment in de schijnwerpers met dit SNES -juweeltje. Je begint in deze raar rustige versie van het Mushroom Kingdom - geen Mario rond, gewoon Luigi schuifelt nerveus door grasrijke vlakten en die klassieke zwevende bakstenen blokken. Eerst voelt het vertrouwd, maar dan realiseer je je dat zijn sprongen floatier zijn, zijn run heeft dit ongemakkelijke wiebelen, en op de een of andere manier maakt dat hem veel leuker om te controleren.

Er is iets hilarisch aan het kijken naar Luigi -paniek wanneer hij een sprong mist - zijn armen dorsvogels, zijn hoed vliegt bijna weg. De niveaus mixen platform met deze rare kleine puzzels waar je moet teruggaan als je eenmaal nieuwe vaardigheden vindt, zoals een power-up met een hoge sprake van verborgen achter een waterval. En ja, de graphics zijn Peak '90s charme: felle kleuren, goofy vijandelijke ontwerpen en die ene soundtrackbaan die dagenlang in je hoofd vastloopt.

Het is niet alleen een Mario Reskin - ze bouwden eigenlijk het hele ding rond Luigi als een beetje onhandiger, een beetje vreemder. Je schuift je wijnstokken, ontwijkt verlegen jongens in bowlerhoeden en viel af en toe in kuilen omdat je die zwevende sprong verkeerd hebt ingeschat. Klassieke SNES -vibes met een groene twist.