LUFIA: Curse of the Sinistrals is een van die DS-games die op de een of andere manier onder de radar vloog, wat jammer is omdat het een solide actie-RPG is met een verrassende hoeveelheid diepte. Je begint met het beheersen van Maxim (ja, dezelfde held van Lufia II) in realtime gevechten-geen turn-based dingen hier. Swingende zwaarden voelen zwaar aan, en de puzzels doen je daadwerkelijk stoppen en denken in plaats van alleen knoppen te stampen.

De Sinistrals zijn terug als de grote bads, en het verhaal heeft die klassieke JRPG -melodrama, maar de echte ster is de strijd. Je kunt schakelen tussen partijleden ter plekke, elk met hun eigen vaardigheden - zoals de brute kracht van Dekar of de magie van Selan. De kerkers combineren platforms en puzzels op een manier die je in beweging houdt, hoewel sommige sprongen irritant nauwkeurig kunnen zijn.

Het is niet perfect-de camera vecht af en toe tegen je, en de moeilijkheidspikes zijn echt-maar als je van actie-RPG's houdt met een beetje nostalgie, is deze de moeite waard om op te graven. Verwacht gewoon geen rechte remake van de SNES -spellen.