Kleine magie is een van die rare kleine SNES -puzzelgames die Japan nooit hebben verlaten, maar het heeft deze vreemd bevredigende charme. Je speelt als mei, een meisje dat een magische steen door doolhofachtige niveaus moet duwen-klinkt eenvoudig, maar de lay-outs worden snel lastig. Sommige fasen hebben teleporters, anderen hebben ijspleisters die de steen laten glijden, en een paar rotzooien gewoon met je door het doel achter lagen blokken te verbergen.

In het begin dacht ik dat het gewoon weer een Sokoban -kloon was, maar de manier waarop de steen op verschillende tegels reageert, houdt het interessant. Je zult veel resetten als je jezelf per ongeluk vangt, maar de puzzels zijn kort genoeg zodat het niet straffend aanvoelt. De muziek heeft die klassieke SNES Chiptune -sfeer ook - Kinda vrolijk, nogal hypnotisch na een tijdje.

Als je van puzzelspellen houdt die je laten stoppen en vijf minuten naar het scherm staren voordat je je realiseerde dat de oplossing stom voor de hand was, is dit een nette kleine tijdsversperring.