Kunio No Oden is een van die rare, charmante SNES -spellen waardoor je gaat: "Wacht, dit is een ding?" Het is eigenlijk Kunio (ja, de River City Ransom Guy) die rondrennen met het hakken van ingrediënten voor Oden - de ultieme comfortfoodstoofpot van Japan. Je raakt door deze zijschroevende keukens, ontwijkt vliegende viskoekjes en snijdt groenten terwijl een kleine kerel in een hoofdband naar je schreeuwt in het Japans.

De Pixel Art heeft die klassieke sfeer van de jaren 90 - stomende potten, overdreven gezichtsuitdrukkingen, ingrediënten die overal stuiteren. Eerst dacht ik dat het gewoon een kooksim was, maar toen probeerde een gigantische garnalen me in een kokende pot te boeien, dus ... ja, het heeft die chaos in kunio-stijl. Pro -tip: negeer de timer niet. Door de bouillon te gaar te laten aanvoelen aanvoelt raar stressvol voor een spel over soep.

Het is kort, belachelijk en precies het soort niche -eigenaardigheid dat het graven door retro -games zo leuk maakt. Je zult er dol op zijn of weglopen, heel in de war rond het Japanse spelontwerp van de jaren 90.