Kumano Putaru is een van die rare game -games die op de een of andere manier bij je blijft. Op het eerste gezicht is het gewoon weer een pixelateerd avontuur - totdat je je realiseert hoeveel persoonlijkheid ze in die kleine sprites propten. Je zult blokken pushen, vallen ontwijken en vijanden vechten die eruit zien alsof ze ontsnapten uit een oud Japans volksverhaal.

De puzzels beginnen eenvoudig, maar worden verrassend slim, vooral wanneer het spel begint te mixen in de strijd. Ik herinner me dat ik vast kwam te zitten op deze ene kamer waar je een vijand op een schakelaar moet lokken - ik heb me veel te lang om erachter te komen. En de muziek? Dat klassieke Game Boy Chiptune -geluid, maar met deze vreemd pakkende melodieën die in je hoofd vast komen te zitten.

Het is niet perfect - sommige sprongen voelen een beetje stijf aan, en de vertaling is een beetje ruw in plekken - maar dat hoort bij de charme. Als je een zwak hebt voor obscure retro -games, is deze het waard om op te graven.