Kujaku OU is een van die rare, humeurige NES -spellen die meer aanvoelt als bladeren door een donkere fantasieroman dan een typische RPG. Je besteedt veel tijd aan het navigeren van griezelige menu's-het opnemen van dialoogopties, het oplossen van puzzels en struikelen af en toe in turn-based gevechten. De Japanse versie leunt hard in de bovennatuurlijke sfeer, terwijl de Amerikaanse release ("Mystic Defender" genoemd) de actie heeft opgezet om Arcade -fans aan te spreken. Eerlijk gezegd geef ik de voorkeur aan het origineel - er is iets verontrustends over het langzame, opzettelijke tempo.

Eerste tien minuten? Je wordt in deze schaduwrijke wereld gegooid waar elke keuze ertoe doet, en de helft van de tijd weet je niet zeker of je net een vreselijke fout hebt gemaakt. De muziek kruipt, de kunst heeft deze gotische charme, en ja, je zou misschien veel sterven voordat je erachter komt hoe de systemen werken. Maar dat hoort bij het beroep - het houdt je hand niet vast.

Als je van obscure, sfeervolle NES -games houdt met een kant van existentiële angst, is dit een reis.