Kid Niki on Game Boy is een van die rare, janky platformers die op de een of andere manier bij je blijven. Je speelt als deze kleine ninja -kerel met een zwaard dat in een volledige cirkel zwaait - wat cool klinkt totdat je je realiseert hoe ongemakkelijk het is om je aanvallen te timen. Het eerste niveau gooit je er recht in: springen over putten, het ontwijken van shurikens en het snijden van vijanden die uit het niets opduiken.

Het heeft die klassieke "Nintendo Hard" -vibe waar alles net enigszins oneerlijk aanvoelt, maar op een manier waardoor je het opnieuw wilt proberen. De muziek is pakkend op die Tinny Game Boy-manier, en de bazen zijn deze grote, schermvullende rare kwijtschelden die veel te veel hits nemen om te doden. Ik ga niet liegen, ik raakte al eeuwen op het tweede niveau omdat sommige sprongen gewoon gemeen zijn.

Als je van retro -games houdt die je hand niet vasthouden, is dit een reis - verwacht niet dat het eerlijk speelt.