Kid Niki - Radical Ninja is een van die rare, Janky Nes -edelstenen die op de een of andere manier bij je blijft. Je speelt als deze kleine kerel met een zwaard dat draait als een helikopterblade - dat veel leuker is dan het klinkt - die door golven van ninja's is om zijn arme vogel te wreken. De niveaus zijn kort maar brutaal, met vijanden die uit het niets opduiken en platforms die je graag vermoorden als je een sprong verwerkt.

Wat ik leuk vind, is hoe unapologically raar het is. Het ene moment vecht je tegen Samurai in een bamboebos, het volgende moment dat je op drijvende hoofden springt of brandblazingsbeelden ontwijkt. De bedieningselementen duren even om eraan te wennen (die zwaardspin heeft een rare vertraging), maar zodra het klikt, stuiter je van muren en snijden ze door slechteriken als een kleine, boze tornado.

Oh, en de muziek? Absolute 8-bit knallers. Dat thema op het eerste niveau leeft in mijn hoofd vrij.

Besturingselementen zijn eenvoudig: pijlen om te bewegen, z om je zwaard te zwaaien, x om te springen. Geef me gewoon niet de schuld als je vastloopt aan dat irritante wolkniveau - iedereen doet dat.