Ooit willen vissen op bas in 16-bit glorie? Kashiwagi Shigetaka's topwaterbassing is deze raar specifieke SNES -vissersim, waar je eigenlijk alleen maar probeert de grootste bas te landen. Het pixelateerde water rimpelt wanneer je werpt, en er is iets vreemds bevredigend aan het kijken naar de kunstaas - zelfs als de bedieningselementen een beetje stijf aanvoelen volgens de normen van vandaag.

Je kiest je plek, wacht op een hapje en stamp vervolgens knoppen om hem binnen te halen zonder de lijn te breken. Het is niet bepaald snel, maar er is een rare Zen voor eenmaal de timing naar beneden. De muziek is deze chill, repetitieve lus die je in de focus stelt of je volledig uitzon.

Eerlijk gezegd is het een van die spellen die je 20 minuten speelt met de gedachte "Dit is nogal saai", en dan plotseling een uur voorbij. Als je van retro-eigenaardigheden houdt of gewoon de eenvoud van old-school vissersspellen mist, is het een cast waard.