Man, internationaal superstervoetbal op SNES neemt me terug. De pixelateerde spelers, die dikke animaties wanneer iemand een duik neemt - het is janky op de beste manier. Je kiest je ploeg (Brazilië is altijd overweldigd, laten we echt zijn), en plotseling ben je in deze raar vloeiende match waar de balfysica op de een of andere manier gewoon werkt . Slide-tackles voelen roekeloos, headers zijn bevredigend dik en de scheidsrechter belt nooit fouten tenzij je meteen iemand vermoordt.

Het is niet FIFA - Passing is chaotisch, en de AI zal af en toe iets verbijsterends doen - maar dat hoort bij de charme. Het commentaar is hilarisch schaars ("Goooalal!"), En de menigte lawaai lussen als drie keer in totaal. Maar als je een last-minute volley van buiten de doos spijkert? Pure magie. Deze game heeft die "nog een wedstrijd" -pull zelfs nu.