Ooit een T-Rex willen zijn met de munchies? Hongerige dinosaurussen op SNES is eigenlijk dat - je bent een pixelateerde dino die door jungles en moerassen raast, alles eten dat beweegt (of niet). Het is net Pac-Man, maar met veel meer tanden en veel minder schuldgevoel over het verslinden van hele ecosystemen.

De bedieningselementen zijn stom eenvoudig - alleen maar rond en chomp - maar de niveaus worden snel stiekem. Het ene moment snack je op langzaam bewegende varens, het volgende moment ontwijk je pterodactylen die divebomberen alsof ze een persoonlijke wrok hebben. De muziek heeft die klassieke SNES -trui, alsof het je tussen de beten toejuicht.

Eerlijk gezegd, de helft van het plezier is het kijken naar de buik van je dino na een grote maaltijd. Word gewoon niet te hebzuchtig, of je zult eindigen als de lunch van een andere roofdier. Het is dom, chaotisch en raar bevredigend-ook wat een arcade-stijl in de jaren 90 zou moeten zijn.