Dus, Home Alone 2: Lost in New York op SNES - ja, het is precies hoe het klinkt. Je speelt als Kevin McCallister, die rond een pixelateerde New York -instellingvallen loopt voor de natte bandieten. De goofy energie van de film is er, maar verwacht niets diep-alleen klassieke top-down chaos met verfblikken, speelgoedauto's en die iconische inbrekers die in je opstellingen strompelen.

Eerste paar minuten? Je bent in het Plaza Hotel gevallen en klautert om munten te verzamelen (om een of andere reden) terwijl je hotelpersoneel ontwijkt die blijkbaar kinderen haten. De bedieningselementen zijn een beetje stijf en de vallen nemen wat vallen en opstaan - de helft is dat het plezier is om Harry en Marv -faceplant in je nieuwste creatie te bekijken. Het is pure nostalgie, maar eerlijk gezegd slaat de muziek harder dan zou moeten.

Als je van de film als kind hield, is dit eigenlijk een speelbare versie van die ene scène waarin Kevin het huis van zijn oom in een deathtrap verandert - net met meer pixelateerde duiven.