Oké, dus geweldig basketbal op het Sega Master System is een van die old-school sportgames die op de een of andere manier het arcade-gevoel nagaan ondanks de hardwaregrenzen. Je kiest je team (ik ga altijd voor de rode truien - geen idee waarom, gewoon goed voelt), en dan is het rechtstreeks in deze snelle, enigszins janky maar volledig verslavende basketbalsim.

De bedieningselementen zijn eenvoudig - passeren, schieten, stelen - maar het echte plezier is in de manier waarop de spelers bewegen. Ze hebben dit rare, springelend momentum dat door het veld dribbelen, het gevoel heeft dat je nauwelijks de controle hebt, op de best mogelijke manier. En de drie-pointers? Vreemd bevredigend wanneer je er een uit de hoek spijkert, zelfs als de shotanimatie eigenlijk alleen maar de speler in de lucht teleporteert.

Het is niet diep volgens moderne normen, maar er is iets met de snelheid en chaos die het veel leuker maakt dan het recht heeft om te zijn. Als je een buddy hebt, verandert de modus met twee spelers in een hilarische puinhoop van steals en laatste-seconde zoemerkloppers. Verwacht gewoon geen NBA-jam-dit is puur, onhandige charme uit de late jaren '80.