Golvellius is dit rare kleine juweeltje op het masterysteem dat voelt alsof Zelda halverwege de ontwikkeling wordt gemengd met een side-scroller. Je begint in een overworld dat puur top-down avontuur is-ruwe zwaaiende, struiken die worden gesneden, de gebruikelijke-maar dan laat je plotseling in grotten of torens vallen waar het perspectief naar zij naar zijkant afloopt. Het is in het begin schokkend, maar nogal cool als je er eenmaal aan went.

De kerkers zitten boordevol vallen, rare vijanden (sommige drijven gewoon dreigend op je) en upgrades verborgen in de meest willekeurige plekken. Het woestijngebied is wreed - die zandputten zullen je heel doorslikken als je niet voorzichtig bent. En ja, het kerkhof? Griezelig als de hel, met geesten die graag in een hinderlaag loten. Het heeft die old-school "uitzoeken het jezelf" -vibe, maar de muziek slaat en de bazen zijn verrassend creatief voor een 8-bits spel.

Verwacht gewoon niet dat het je hand vasthoudt - de helft is het plezier verloren en struikelt op geheimen.