Doel! (Europa) is een van die vroege voetbalwedstrijden uit de jaren 90 die zowel charmant eenvoudig als frustrerend moeilijk aanvoelen. Je kiest een J. League-team-ik ging altijd voor Verdy Kawasaki omdat hun groene kits op het scherm van de Game Boy's Pea-Soup-scherm vielen-en dan is het rechtstreeks in pixelated wedstrijden waar elke dia-tackle als een gok aanvoelt. De bedieningselementen zijn basic (passeren, schieten, sprint), maar de AI -verdedigers lezen op de een of andere manier je geest lezen elke keer dat je probeert door te breken.

Het heeft die klassieke game Boy Sports Game -sfeer waar de Ball -fysica een beetje gek is, en het publieksgeluid is gewoon een looping piep nummer, maar er is iets vreemds bevredigend aan het scoren van een doelpunt na vijf mislukte pogingen. De overheadweergave houdt de dingen althans leesbaar, zelfs als je spelers soms opgaan in het veld. Absoluut een overblijfsel van zijn tijd, maar als je van retro voetbalwedstrijden houdt, is het een solide tijdcapsule.