Generaties verloren op het Genesis is een van die rare, humeurige platformers die bij je blijven. Het eerste wat je opvalt, is de sfeer-zeker verlichte grotten, griezelige muziek en deze vreemde, bijna buitenaardse ogende vijanden die zich niet als iets anders uit die tijd gedragen. Het is niet alleen rennen en springen; Je bent constant een tweede gierigheid waar de volgende val is of of die schaduw iets verbergt.

De bedieningselementen duren even om eraan te wennen - uw personage beweegt met dit rare gewicht voor hen, alsof ze tegen de wereld vechten. Maar zodra het klikt, begint het niveauontwerp logisch te worden. Er is veel vallen en opstaan, vooral met de puzzels, maar het uitzoeken voelt bevredigend in plaats van goedkoop. En de tijdreizen gimmick? Het is niet alleen raamdressing - sommige secties draaien de omgeving volledig om als je tussen tijdperken springt.

Het is absoluut geen eenvoudige game, maar het is het soort uitdaging waardoor je verder wilt pushen om te zien wat bizar ding het volgende scherm naar je toe gooit. Als je van retro -spellen houdt met een donkere, bijna surrealistische sfeer, is deze het waard om op te graven.