Gauntlet op het Sega Master System is een van die spellen die gewoon aanvoelt als een arcade - zelfs als je het thuis speelt. Je kiest uit vier personages (ik ging altijd Valkyrie omdat ze een hit kon maken), en dan zijn het alleen jij, je vrienden en een eindeloze zwerm geesten, gegrom en die stomme zwevende doodsmonds die op je schieten.

De kerkers zijn eenvoudig - gezinnen vol voedsel om te grijpen (omdat ja, je gezondheid constant tikt) en schakelt over om te raken. Maar het echte plezier is in de chaos. Iemand eet altijd al het voedsel, iemand anders raakt verdwaald, en uiteindelijk schreeuw je allemaal tegen elkaar terwijl je de aanvalsknop verwoed stampt. De tovenaar voelt zich in het begin onderverdiend, maar zodra je zijn spreuken ontdekt, is hij een monster.

Het is old-school, het is janky, en het is nog steeds vreemd bevredigend om te horen dat die diepe stem aankondigt "Warrior heeft voor de honderdste keer hard nodig" voor de honderdste keer. Zorg ervoor dat je extra batterijen hebt - dit maakt ze snel weg.