Oké, dus Gamera on Game Boy is eigenlijk de perfecte kleine tijdcapsule van dat klassieke 8-bits tijdperk. Je start het op en wordt meteen geraakt met die knapperige pixelafbeeldingen en die onmiskenbare chiptune -soundtrack - zoals iemand bottelde 1992 en schonk het meteen in je game -jongen.

Het eerste niveau gooit je er recht in: het ontwijken van vuurballen van rare schildpadmonsters, springen over bodemloze kuilen (waarom zijn er altijd bodemloze putten?), En uitzoeken welke power-ups eigenlijk de moeite waard zijn om te pakken. Dat eerste baasgevecht? Brutaal op de beste manier - ik zie me drie pogingen om te beseffen dat je zijn zwakke plek moet raken als hij teruggaat.

Als je opgroeide met dit spul, is het pure nostalgie. Als je dat niet deed? U zult eindelijk begrijpen waarom we allemaal eelt hebben gehad van het stampen van de D-Pad. Hoe dan ook, het is een solide klein monster-slash-avontuur dat zijn welkom niet te veel is.