Oh man, dit brengt me terug - onthoud dat Tamagotchis overal was? Deze Game Boy -versie is eigenlijk dat, maar met veel meer gaande. Je krijgt zowel de virtuele huisdieren van Osutchi als Mesutchi om op te heffen, wat cool is omdat ze daadwerkelijk met elkaar omgaan. Voer ze, speel mini-games, probeer ze niet te laten veranderen in kleine gremlins wanneer je ze een paar uur vergeet (whoops).

De pixelkunst is super schattig en er is iets vreemds bevredigend aan de mini-games-zoals deze waar je vallende voedsel vangt met een klein net. Het is eenvoudig, maar ik bleef het veel langer opnieuw spelen dan ik zou toegeven. Ook heeft de Japanse versie een eigenzinnige charme die de internationale releases hebben gemist.

Als je ooit een Tamagotchi als kind had, raakt dit die nostalgie precies goed. Geef me gewoon niet de schuld als je om 3 uur 's nachts bent, omdat je digitale huisdier niet stopt met piepen.