Gaiares is een van die Genesis -shooters die bij je blijft - vooral omdat het je kont op de best mogelijke manier schopt. Je bestuurt dit slanke schip genaamd The Toz, schiet door golven van vijandelijke ambachten terwijl deze moordenaar Synth -soundtrackpompen op de achtergrond. Het eerste niveau schiet je in om te denken: "Hé, dit is niet zo erg", dan ben je plotseling ontwijkend Bullet Hell van een schermvullende baas.

Wat het opvalt, is de wapenstelende monteur. Zie je een vijand met een cool spread shot of homing lasers? Je kunt hun technologie pakken en tegen hen keren. Probleem is dat je gevaarlijk dichtbij moet komen om het te doen, wat deze leuke risicovorderde spanning toevoegt. Ik verloor de telling van hoe vaak ik hebzuchtig werd om voor een wapen te gaan en explodeerde onmiddellijk.

Het is moeilijk als nagels (serieus, de stock -up gaat verder), maar er is iets bevredigend aan eindelijk een perfecte run. De Pixel Art houdt ook stand - die dikke explosies en neonruimte -achtergronden schreeuwen de arcade -charme uit de jaren 90. Als je van je shooters houdt met een kant van straf, is dit een juweeltje.