Oké, dus fushigi no umi no Nadia on the Genesis is een van die rare, charmante anime-tie-ins die op de een of andere manier werkt. Je speelt als Nadia (en soms Jean) uit de klassieke serie, springt door weelderige pixel-kunstlocaties die eigenlijk voelen als scènes uit de show-de grotten van de onderneming, luchtschepen, dat soort dingen.

Het is deels platformer, deels puzzeloplosser, met deze kleine avonturenspel aanrakingen waar je items ruilt of met NPC's praat om vooruitgang te boeken. De bedieningselementen duren even om eraan te wennen - de sprong van Nadia voelt in het begin een beetje zwevend - maar zodra het klikt, ontwijk je vallen en overtreffen je schurken in deze verrassend gespannen achtervolgingssequenties.

Wat cool is, is hoeveel persoonlijkheid ze in een 16-bits kar hebben verpakt. De muziek spijkert de avontuurlijke toon van de anime en er zijn zelfs tussenfilmpjes die belangrijke momenten opnieuw maken. Als je de serie hebt gezien, is het een nostalgie -reis; Zo niet, dan is het nog steeds een solide, enigszins Janky '90s platformer met hart. Verwacht gewoon geen Mega Man Precision - dit gaat meer over de sfeer.