Oké, zo grappig veld op de game boy is een van die rare kleine games die niet zo leuk zouden moeten zijn als het is. Je hebt dit kleine, blocky personage rond een doolhofachtig veld en ontwijkt deze goofy vijanden die eruit zien alsof ze in vijf minuten werden getekend-maar op een charmante manier. De bedieningselementen zijn eenvoudig (D-pad en twee knoppen, klassieke GB-stijl), maar de niveaus worden verrassend lastig. Het ene moment stort je door, het volgende moment dat je in het nauw gedreven wordt door een pak stuiteren ... klodders? Niet zeker wat ze zijn, eerlijk gezegd.

Wat ik leuk vind, is hoe het zichzelf niet serieus neemt. De muziek heeft deze veerkrachtige, enigszins off-key chiptune-sfeer, en het "strategie" -gedeelte is eigenlijk alleen maar uitzoeken of ze vijanden in putten moeten lokken of ze ontstoken. Het is het soort spel dat je vijf minuten opneemt en zich plotseling realiseert dat je een uur lang speelt. Als je een zwak hebt voor janky-maar-liefhebbende retro-dingen, is dit een solide tijdversperring.