Fire Mustang is een van die Genesis -shooters die op de een of andere manier op de een of andere manier onder de radar vloog, maar man, het heeft een serieuze beet. Je wordt recht in de cockpit van deze slanke jager gegooid, door kogelhell weven terwijl vijandelijke squadrons van alle kanten zwermen. Het eerste niveau alleen al heeft deze bevredigende kleine explosies - het soort waar het scherm net genoeg schudt om je een krachtig gevoel te geven.

Wat me verbaasde, was hoe strak de bedieningselementen zijn. Je schip beweegt precies hoe je zou verwachten, geen raar momentum of drijfheid. En de power-ups? Klassieke dingen - spread shots, lasers, de werken. Ik bleef aanvankelijk sterven om elke upgrade te pakken, maar blijkt dat ontwijken veel belangrijker is dan vuurkracht in deze.

De soundtrack heeft die vroege synth-energie uit de jaren 90, allemaal snel en enigszins chaotisch, die perfect past als je nauwelijks door een baasgevecht schraapt met één hit links. Als je een zwak hebt voor games die je hand niet vasthouden maar nog steeds eerlijk voelen, is dit geweldig. Geef me gewoon niet de schuld als je het podium 1 -thema dagenlang begint te neuriën.