Koortsvoetbal op SNES is een van die sportwedstrijden in het begin van de jaren 90 die op de een of andere manier het chaotische plezier van voetbal spijkert zonder dingen te veel ingewikkelder te maken. De pixelateerde spelers hebben dit raar bevredigende gewicht voor hen - wanneer je de bal op het veld opstart, kun je praktisch de controller voelen rommelen (zelfs als dat niet het geval is).

Wedstrijden zijn snel, een beetje smerig, en eerlijk gezegd is de AI niet bang om vies te spelen. Ik verloor mijn eerste game 3-0 omdat ik per ongeluk mijn eigen teamgenoten bleef schuiven. Maar als je eenmaal de janky door balls onder de knie hebt en leert welke spelers een fatsoenlijk schot hebben, klikt het. De menigte zangt hilarisch blikker en het fluitje van de scheidsrechter klinkt als een speelgoedkazoo. Pure nostalgie.

Het is geen FIFA, maar dat is het punt. Je zult het geweldig vinden vanwege zijn ruwe randen of woede-quit nadat je spits over zijn eigen voeten struikelt. Hoe dan ook, het is een tijdcapsule die het waard is om af te stoffen.