Familie jockey op de game boy is een van die raar bevredigende kleine racegames die niet zo goed zouden moeten werken als het. Je kiest je paard (ik ging altijd voor de zwarte - geen statistieken, alleen vibes), en dan is het op weg naar deze kleine, zenuwachtige pixeltracks waar de bedieningselementen op de een of andere manier logisch zijn na een ronde of twee.

Het is niet bepaald een sim-meer als een gestripte arcade-racer waar je boosts timen veel meer is dan je zou denken. De paarden hebben deze rare, springerige animatie die op jou groeit, en de muziek? Pure game boy kaas uit de late jaren '90 op de beste manier.

Eerlijk gezegd, de helft van het plezier is om te zien hoe dicht je Corners kunt snijden voordat je jockey vol ragdoll gaat. Het is janky, het is eenvoudig, en ja, ik heb er zeker een half uur verloren verloren zonder het te beseffen. Als je een zwak hebt voor Oddball Retro Sports Games, is deze een ronde waard.