ExciteBike op de NES is een van die spellen die er eerst eenvoudig uitziet-alleen een zijkant-scrollende motorcrossracer-maar dan raakt je de baan en realiseer je je hoeveel controle je eigenlijk hebt. De fietsfysica voelt zwaar aan op die klassieke 8-bits manier, en oververhit je motor door het gas te lang te houden, is een reëel risico. Verzuim een sprong en je eet vuil terwijl de andere fietsen voorbij zip.

Wat cool is, is de track -editor. Zelfs in '85 kun je je eigen krankzinnige banen bouwen met hellingen en snelheidsboosts en dan de AI erdoorheen worstelen. De muziek is deze hectische piepende lus die op de een of andere manier nooit oud wordt, en de split-screen twee-spelersmodus verandert in pure chaos wanneer je allebei tegelijkertijd wegvaagt. Het is veel beter verouderd dan de meeste NES -sportspellen.

Als je alleen de vervolgjes in arcade-stijl hebt gespeeld, is de Janky Charm van het origineel de moeite waard om opnieuw te bezoeken.