Earthbound - De ratrace is een van die rare, prachtige SNES -RPG's die op de een of andere manier voelt alsof het niet zou moeten werken - maar dat doet het helemaal. Je begint als dit kind in een bizarre, bijna moderne setting, vecht tegen bewuste stapels braaksel en straatborden met een honkbalknuppel. De humor's droog, de vijanden zijn belachelijk en het hele ding heeft deze vreemde, dromerige sfeer die bij je blijft.

Wat me echt krijgt, is hoe het speelt met RPG -tropen. In plaats van magische drankjes, puff je hamburgers om te genezen. Je partijleden zijn een psychisch meisje en een kerel die vecht met jojo. En de soundtrack? Absoluut oor snoep - Jazzy, ongebruikelijk en vol kleine muzikale grappen. Het is niet alleen nostalgie; Het schrijven is echt scherp, zelfs nu.

Eerlijke waarschuwing, hoewel: het gevecht is een beetje old-school, met willekeurige ontmoetingen en dat SNES-tijdperk sleur. Maar als je ermee kunt rollen, is er niets anders helemaal als Earthbound. Het is het soort spel waarbij je nog jaren later specifieke lijnen of rare vijandelijke ontwerpen herinnert.