Dragon Tail is een van die Game Boy RPG's die je op de een of andere manier laat vergeten hoe klein het scherm is - je wordt gewoon in zijn kleine wereld van pixel draken en kronkelende kerkers gezogen. In eerste instantie voelt het als een typische fantasie -zoektocht, maar dan realiseer je je dat de Dragon Tail -monteur er eigenlijk toe doet - je aanvallen veranderen afhankelijk van of je naar links of rechts veegt, wat eenvoudig klinkt totdat je verwoed probeert een vuurbal te ontwijken terwijl je tegenkomt.

De overwereldmuziek is raar pakkend (ik neurder het soms nog steeds), en de steden hebben die klassieke "praat met iedereen omdat iemand zeker een belangrijk item verbergt" sfeer. De puzzels zijn niet brutaal, maar enkelen lieten me aan mijn hoofd krabben totdat ik enkele subtiele tegelpatronen opmerkte. Als je een zwak hebt voor game-games uit het late tijdperk die de hardware duwden, is dit een solide playthrough.