Dragon Quest IX is een van die DS RPG's die gewoon bij je blijft. Je begint als een gevallen beschermengel - ja, geen druk - en moet je vleugels opnieuw opbouwen door mensen te helpen in deze enorme, charmante wereld. Het werksysteem is moordenaar; Je kunt schakelen tussen krijger, priester, magiër en vreemdere dingen zoals gladiatoren of wapenalisten, die klinkt, maar volledig werkt.

Wat ik leuk vind, is hoe levend de steden voelen - iedereen heeft een klein probleem om op te lossen, en de missies doen er eigenlijk toe in plaats van gewoon taken te zijn. De klassieke turn-based dingen van de gevechten, maar met dit gelikte DS-touchscreen-menu dat het kiezen van spreuken of items veel soepeler maakt dan je zou verwachten. Ook het Alchemy -systeem? Bracht veel te veel uren door met het gooien van willekeurige rommel in een pot om te zien welk wapen eruit kwam.

Het heeft die klassieke Dragon Quest -sfeer - wellustige maar met verrassend diepe mechanica onder de motorkap. Geef me gewoon niet de schuld als je de tijd uit het oog verliest voor zeldzame druppels.