Dus, de gemiddelde bonenmachine van Dr. Robotnik is in feite Puyo Puyo met een sonische make -over - die eerlijk gezegd veel beter werkt dan zou moeten. In plaats van kleurrijke klodders, laat je bonen vallen (omdat Eggman blijkbaar van bonen houdt?), Probeert het combo's te ketenen terwijl de AI steeds chaotische patronen naar je gooit.

De eerste paar wedstrijden voelen me bekend als je een puzzelaar in het vallende block hebt gespeeld, maar dan beginnen Robotnik's goers uit het niets belachelijke reacties van vijf ketens te halen. De moeilijkheid spijkert hard rond de derde of vierde tegenstander - ik herinner me dat ik meer keren door die zelfvoldane paarse bonenjongen werd verwoest dan ik zou willen toegeven.

Het heeft die klassieke Sega Charm uit de jaren 90, compleet met raar intense close-ups van Robotnik die om je mislukkingen lacht. Als je competitieve puzzelspellen graaft met een kant van absurde schurk, is dit een solide tijdcapsule.