Ooit een Sega Genesis afgevuurd en voelde hij gewoon die 16-bit magie? "Dong Gu Ri Te Chi Jak Jeon" nagelt die sfeer-Chunky pixels, synth-zware muziek en bedieningselementen zo eenvoudig dat je je herinnert waarom we in de eerste plaats voor deze spellen vielen. Het is een van die titels waar je meteen in de actie wordt gegooid, knoppen pureren om erachter te komen wat wat doet (blijkt, springen op vijanden voelt nog steeds raar bevredigend).

Er is een rare charme voor hoe eenvoudig het is-geen tutorials, geen handbezit, alleen jij versus wat rare wezens de ontwikkelaars in de dag hebben bedacht. Het strategiegedeelte sluipt je later in, wanneer je je realiseert dat sommige vijanden meer hits nemen of bepaalde sprongen hebben een perfecte timing nodig. Ik ga niet liegen, de moeilijkheid spijkert op plaatsen, maar dat hoort bij de retro -aantrekkingskracht, toch?

Als je een Genesis hebt dat stof verzamelt, is deze de moeite waard om de cartridge voor te blazen. Geef me gewoon niet de schuld als de soundtrack in je hoofd vastloopt.