Davis Cup World Tour (juni 1993) is een van die tennisspellen uit de vroege jaren 90 die op de een of andere manier de intensiteit van een echte match ondanks de eenvoudige graphics spijkert. Je kiest je land - ik ben altijd met Australië geweest zonder echte reden - en plotseling zweten je over elke serve. De bedieningselementen zijn pittig en de AI richt eigenlijk een gevecht op, vooral bij hogere moeilijkheden.

Wat ik leuk vind, is hoe het dat ouderwetse arcade-tennisgevoel vastlegt-geen mooie animaties, gewoon snelle rally's en die bevredigende * thwack * klinkt als je een perfecte opname spijkert. De rechtbanken zien er eenvoudig uit, maar de balfysica is verrassend fatsoenlijk voor een Genesis -spel. En ja, de muziek is puur kaas uit de jaren 90, maar het werkt op de een of andere manier.

Als je andere tennisspellen uit die tijd hebt gespeeld, houdt deze beter dan de meeste. Verwacht gewoon geen diepe carrièremodus - het draait allemaal om de wedstrijden. Toch is het een solide keuze voor iedereen die dat tijdperk mist van eenvoudige, no-frills sportspellen.