Man, David Robinson basketbal op het Genesis is zo'n tijdcapsule - precies tot de pixelateerde zweetbanden en die hilarisch stijve animaties. Je kiest je team (ik ben natuurlijk eerst met de Spurs gegaan), en binnen enkele seconden word je in die klassieke gameplay in de jaren 90 gegooid waar passeren een beetje te hectisch aanvoelt en drie-pointers raar bevredigend zijn om te nagelen.

De admiraal zelf is eigenlijk niet te stoppen in de buurt van de hoepel, die ... ja, uitcheckt. De AI is niet bepaald NBA-niveau slim-verwachten enkele twijfelachtige foutoproepen en verdedigers die daar af en toe gewoon staan-maar dat hoort bij de charme. Het heeft die janky, snelle energie waar je een lay-out zult missen, de bal onmiddellijk terug steelt en vervolgens een half-court schot zinkt alsof het niets is.

Als je van retro sportgames houdt, is dit een solide pick-up-en-play-sessie, vooral met een vriend. Verwacht gewoon geen diepe dynastie -modi of realistische fysica - het is pure arcade -chaos met een kant van nostalgie. En eerlijk gezegd? Alleen al het publiek geluid is het waard.